Doğal deyince ilk olarak akla gelen düşüncenin insan eli değmemiş ve içerisinde hiçbir hammadde ve katkı maddesi olmayan ürün olduğunu söyleyebiliriz. İnsanlık yüzyıllar boyunca organik tarım ile yetişen ürünler ile beslenmiş ve hayvan yetiştiriciliği ve buna benzer faaliyetleri saf ve doğal malzemeler ile sürdürmüşlerdir.
Eskiden tarım ve ona ait kültürlerde yer alan insanlar kendi yetiştirir, kendisi avlar ve üretirdi. Şimdilerde ise işin içine fabrika eli değince her ürünün kimyası bozuldu ve alınan verim, ürün kalitesi ve doğal algısı neredeyse sıfırlandı. Türkiye özellikle son yıllarda doğallıktan uzak, paketli gıdaları çok fazla tüketir oldu. İnsanlar gıda ve hayvansal ürünleri hiç araştırmadan, etiketlerini doğru okumadan satın alıyor. Yapılan araştırmalara göre 2002 yılından bu yana doğal olmayan ürünleri satın alma oranımız 2 kat fazla olmak üzere artış göstermiştir.
Önemli sağlık araştırmacılarının, beslenme ve diyet uzmanlarının tavsiyeleri ve yönlendirmeleri ile doğal ürün tüketim oranında olumlu yönde farklılaşma görülse dahi insanlar inorganik ürünlerle beslenmeye ve o tarz ürünleri kullanmaya devam ediyor. Nitekim durum bu hali alınca bu kültür bir alışkanlık haline dönüşüyor ve zaten sosyal çevresi değişen insan hızlı ve şehirli yaşantının dayatması ile birlikte kendinden bağımsız olarak yapay dünyada kendine yer buluyor.
Batılı ve diğer Asya ülkelerine baktığımız vakit yabancı ülkelerde yaşayan insanların doğal ürün algısı için saf ve katışıksız yapılan “organik pazarlama “olduğunu söylemek mümkündür. Avrupalılar doğal ürün yetiştirmede kendilerine ait organik tarım yeri satın alıyorlar ve ürünlerine oldukça hassasiyetle bakıyorlar. Son zamanlarda Avrupa ülkelerinde yaşanan bazı öldürücü virüs taşıyan hastalıklara doğal olmayan ürünler ile yakalanıldığı düşüncesi bu düşüncenin fikir babası olabilir. İstatiksel verilere bakıldığı vakit Avrupa kıtasında yaşayan hane halkının yüzde 13 ila 17’si doğal ürünler satın alıyor. Ürün etiketlerini okurken özel cihazları kullanıyor ve beslenme uzmanı ile ortak iş birliği içinde hayatını sürdürüyor. Avrupalılar doğal ürün deyince genel olarak peynir, ekmek, tereyağı, sebze, meyve, yumurta gibi ürünlerin doğal olması gerektiğini düşünüyorlar.
Avrupa’da yer alan gıda ve tarım yönetmeliğine göre ürünlerin üzerine devletin izni olmadan ”doğal ve organik ”ibareleri yazmak yasak ve bu işi usulsüz yapanlar kesinlikle cezalandırılıyorlar. Ayrıca ülkeye ithal edilen maddeler de özenle seçiliyor ve kesinlikle sertifikası olmayan ürünler kullanılmıyor.
İnsanlar yaşadığı kullanım alanları için bile doğal ürünleri tercih ediyorlar. Özellikle bambu ağacı kullanılarak yapılmış masalar, evlerin farklı alanlarında kullanılan ev aletleri ve bunun gibi birçok farklı yerlerde doğal ürünlere yer veriliyor.
Avrupa Ülkelerinde Her Kesim Gerçekten “Doğal” Mı?
İnsanlar üzerinde yapılan beden ve sağlık araştırmaları ve bunun yanında görsel ve yazılı basından duyulan haberlere göre Avrupa’nın aynı zamanda büyük bir çoğunluğu obezite ile mücadele veriyor. Paketli gıdaların sıkça tüketilmesi ve hareketsiz yaşam tarzı bu hastalığa neden olan sebepler arasında yer alıyor.
Avrupa’da bilinçsizce tüketilen katkı maddeli ürünler, fast food beslenme kültürün insanların yaşam kalitesini bozuyor. Yabancı ülkelerde bazı otoriteler insanları ev yapımı ve el becerisi ile yapılan ürünlere yönlendirse de herkes aynı oranda yönelim göstermiyor.
Avrupa’nın bazı bölgelerinde doğal ve ekolojik tarım kavramları bir arada insanların kendi beden sağlığını ve çevre sağlığını korumak için kullanılan ortak terimlerdir. Ancak bunun tam tersi olarak bazı çevreler inorganik algıdan sıyrılamıyorlar.
Son olarak Avrupa ülkelerinde insanların zihinlerinde yer eden doğal yaşam ve ürün algısı genel olarak hayat felsefesi haline gelmiş olsa da bazı kesimler kendi yaşamlarına ait farklı sebeplerden dolayı doğal kavramını pek benimsemiş görünmüyorlar.
